Kotły walczakowe
Pełny tekst artykułu dostępny jest dla zarejestrowanych użytkowników
W nowoczesnych kotłach wodnorurkowych parownik składa się z walczaka, komór i rur. Walczak i komory są tu poza strefą spalin. Powierzchnie ogrzewalną stanowią tylko rury (opłomki), ułożone na ścianach komory paleniskowej jako ekrany.
Typowym przykładem kotła walczakowego z obiegiem wymuszonym jest kocioł La Monta. Pompa obiegowa (pompa przewałowa, pompa cyrkulacyjna) wymusza w nim obieg wody w parowniku. Wydajność pompy jest od 4 do 8-krotnie większa od wydajności kotła. a więc mamy tu 4-8 krotny obieg wody. W walczaku następuje oddzielenie pary od wody. Para ta jest odprowadzana do przegrzewacza i dalej do odbioru, a woda, uzupełniana wodą zasilającą z podgrzewacza, wraca do obiegu.
Zadaniem przegrzewacza pary jest wytworzenie pary przegrzanej z pary nasyconej dopływającej z parownika. Przegrzewacze składają się z komór, wężownic zestawionych z rur, osprzętu i armatury. Przegrzewacze dużych i wielkich kotłów dzieli się na dwa lub więcej stopni, aby móc między nimi wymieszać parę (dla wyrównania nierównomierności temperatury) i zainstalować regulatory jej temperatury.
Przegrzewacze opromieniowane, przejmujące ciepło głównie drogą promieniowania, są instalowane na ścianach lub suficie komory paleniskowej (jako przegrzewacze naścienne) lub w górnej części przestrzeni palnika (jako przegrzewacze grodziowe).
Przegrzewacze konwekcyjne, przejmujące ciepło od spalin głównie przez konwekcję, są umieszczone poza komorą paleniskową. Zwykle stosuje się przegrzewacze kombinowane, złożone z części konwekcyjnej i opromieniowanej.
Przegrzewacze międzystopniowe wykonuje się wyłącznie jako konwekcyjne i umieszcza na drodze spalin za przegrzewaczem pary świeżej
Kocioł opromieniowany wodnonurkowy z paleniskiem pyłowym
Główną zaletą kotłów La Monta są małe wymiary i stosunkowo niewielki koszt budowy, a wadą trudniejsza obsługa i większe wymagań wody zasilającej. Kotły te znalazły również zastosowanie w ciepłownictwie jako kotły wodne (podgrzewające wodę).
Pełny artyluł dostępny jest dla zarejestrowanych użytkowników.
Na podstawie książki: Laudyn D., Pawlik M., Strzelczyk F. - Elektrownie - WNT Warszawa 2000