Węglowodany

Węglowodany

Pełny tekst artykułu dostępny jest dla zarejestrowanych użytkowników

Glukoza

[ wzór strukturalny ]

Inne nazwy: dekstroza, cukier gronowy, cukier skrobiowy. Jest monosacharydem, należy do aldoheksoz. Występuje w płynach ustrojowych wielu gatunków roślin i zwierząt; we krwi człowieka jej zawartość wynosi od 0,01 do 0,08%. Jest składnikiem wielu oligo- i polisacharydów, np. cukru trzcinowego, skrobi i większości glikozydów. Występuje w postaci bezbarwnych (postać drobnokrystaliczna ma kolor biały) kryształów o słodkim smaku, rozpuszczalnych w wodzie, trudno rozpuszczalnych w alkoholach a nierozpuszczalnych w eterze. Prawoskrętna D(+)-glukoza występuje w dwóch odmianach izomerycznych: alfa-D(+)-glukoza; krystalizuje zwykle w postaci monohydratu topiącego się w temp. 85oC, bezwodna topi się w temp. 147oC, wykazuje mutorotację, [alfa]D20 + 113  --> 52,5o (24h, c=10, woda); beta-D(+)-glukoza, topi się w temp. 148oC, [alfa]D20 + 19,7  --> 52,5o (24h, c=10, woda). Otrzymywana przez hydrolizę cukrów złożonych, np. skrobi lub celulozy za pomocą kwasów mineralnych lub enzymów. Glukoza

znajduje zastosowanie głównie w przemyśle spożywczym do produkcji wyrobów cukierniczych, jako składnik sztucznych miodów, niekiedy do wyrobu piwa zamiast słodu, w lecznictwie jako środek wzmacniający serce i w schorzeniach wątroby.

Sacharoza

[ wzór strukturalny ]

Cukier trzcinowy, cukier buraczany; disacharyd nieredukujący, ulega fermentacji. Słupki, krystalizuje w dwóch postaciach: a - temp. topnienia 184-185oC, b - temp. topnienia 169-170oC, prawoskrętna, [alfa]D20 = +66,5o, rozpuszczalna w wodzie, trudno rozpuszczalna w alkoholu, smak słodki. Nie wykazuje mutarotacji. Hydroliza (+)-sacharozy pod wpływem wodnego roztworu kwasu lub enzymu inwertazy powoduje utworzenie cukru inwertowanego. Występuje w wielu roślinach i owocach. Otrzymywana z trzciny cukrowej Sacharum officinarum lub z buraków Beta vulgaris. W celu uzyskania cukru pokrajane buraki ługuje się wodą w temp. 75-85oC metodą dyfuzyjną. Otrzymany sok, zawierający około 15% cukru poddaje się (w celu oczyszczenia) defekacji, a następnie saturacji. Po odfiltrowaniu wytrąconych zanieczyszczeń sok zagęszcza się w wyparnicach aż do wykrystalizowania cukru surowego. W celu oczyszczenia cukier surowy poddaje się rafinacji, polegającej na rozpuszczeniu go w wodzie, odbarwieniu za pomocą węgla aktywnego i powtórnym odparowaniu, następnie odwirowaniu i suszeniu. Cukier znajduje zastosowanie w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym. Nazwa systematyczna: alfa -D-glukopiranozylo-beta-D-fruktofuranozyd

Powiązane artykuły

Tematy pokrewne

Free Joomla! templates by Engine Templates