Kształtowanie konstrukcji spawanych
Pełny tekst artykułu dostępny jest dla zarejestrowanych użytkowników
Proces spawania polega na łączeniu brzegów części metalowych przez doprowadzenie ich do stanu topliwości, przy jednoczesnym wtopieniu między te brzegi materiału pręta dodatkowego. Materiał pręta powinien mieć te same własności fizyczne, co części spawane. Spawać można również bez materiału dodatkowego (spoiwa), stapiając jedynie odpowiednio ukształtowane brzegi łączonych części.
Spoina (rysunek 1) przy zastosowaniu spoiwa z zupełnie identycznego materiału jak Części łączone.
Rysunek 1 Budowa spoiny; 1 – spoina, 2 – lico, 3 – strefa wpływów cieplnych, 4 – wtop, 5 – grań, 6 – rąbek
Rodzaje spoin
Podział złączy spawanych ze względu na wzajemne usytuowanie łączonych części
Rysunek 2 Rodzaje złączy spawanych: a) doczołowe, b) teowe, c) narożne, d) przylgowe, e) zakładkowe, f) krzyżowe
Spoiny w zależności od roli i przeznaczenia, jakie spełniają w połączeniu dzielimy na:
a) nośne;
b) pomocnicze:
spoiny szczepne – służą do wstępnego ustalenia części;
spoiny napawane – wypełniające zużyte powierzchnie;
spoiny uszczelniające – wymaga się nieprzepuszczalności cieczy i gazów.
Zasadniczego podziału spoin dokonuje się w zależności od miejsca spoiny wg łączonego elementu:
spoina czołowa – stosowane do łączenia blach, unikać w złączach kształtowników walcowych obciążonych siłą rozciągającą. PN – ISO 2553; 1997.
Pełny tekst artykułu dostępny jest dla zarejestrowanych użytkowników.